AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİNDE FEDERAL YARGILAMA SİSTEMİ sayfasının kaynağını görüntüle

	I. AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİNDE FEDERAL YARGILAMA SİSTEMİ
<br>	1. YARGIÇLARIN SEÇİMİ, ATANMALARI VE BAĞIMSIZLIKLARI
<br>	A. Hakimlerin Atanması
<br>	1. Amerika Birleşik Devletleri Anayasası Madde III Uyarınca Atanacak Hakimler
<br>	Amerika Birleşik Devletleri Anayasa Mahkemesi üyeleri, federal temyiz mahkemeleri ve
<br>	federal bölge mahkemeleri hakimleri, Uluslararası [[Ticaret_Mahkemesi|Ticaret Mahkemesi]] hakimleri Anayasa.nın
<br>	yasama erkine ilişkin III. Maddesi uyarınca atanır. Amerika Birleşik Devletleri Başkanı
<br>	tarafından aday gösterilen ve atanan bu hakimlerin Senato üyelerinin çoğunluğu tarafından
<br>	onaylanması gerekmektedir. Madde III uyarınca hakimler süresiz olarak atanırlar ve ancak
<br>	Anayasa.da belirtilen soruşturma uyarınca Kongre tarafından görevlerinden alınabilirler. Söz
<br>	konusu hakimlerin aday gösterilmesi veya onaylanması süresinde yargının hiçbir rolü yoktur.
<br>	Federal hakim olarak atanmada etkin olan tek kıstas atanacak kişinin kariyeri ve akademik
<br>	başarılarıdır. Sözkonusu adaylar sınava tabi tutulmazlar. Ancak, hakim adaylarının akademik
<br>	geçmişleri, iş tecrübeleri, yayınlanmış eserleri, entellektüel ilgi alanları, gördüğü davalar ve kişisel ilgi alanları gibi konuları, kişisel özellikleri ve meslek yaşamlarında göstermiş
<br>	oldukları başarıları detaylı olarak anlatan formları doldurmaları gerekmektedir. Ayrıca
<br>	adaylar kapsamlı mülakatlardan geçirilir ve kişisel geçmişleri araştırılır.
<br>	Politika, Madde III uyarınca atanan hakimlerin seçiminde önemli bir etkendir. Atama,
<br>	Başkan tarafından Senato.nun ya da atamanın yapılacağı eyalette görevli olan ve Başkan.ın
<br>	da üyesi olduğu parti mensuplarının Başkan.a sunmuş oldukları listeden yapılır. Başkan.ın
<br>	gösterdiği adayların Senato.nun Adalet Komitesi huzurunda düzenlenecek oturuma katılması
<br>	ve Senato.nun her bir adayın atanmasını onaylaması gerekmektedir. Madde III uyarınca
<br>	atanacak hakimler Başkan tarafından genellikle atamanın yapılacağı mahkemenin bulunduğu
<br>	bölgede ikamet eden önde gelen avukatlar, ilk derecelerdeki federal mahkeme hakimleri,
<br>	eyalet mahkemeleri hakimleri ya da hukuk profesörleri arasından aday gösterilir.
<br>	Her bir federal hakim belirli bir bölgede belirli bir hakimlik pozisyonunu doldurmak üzere
<br>	atanır. Resmi olarak atanmadıkları takdirde hakimlerin başka bir mahkemede davaya bakma
<br>	yetkileri yoktur. Bazı bölgelerde iş yükü nedeniyle bir mahkemenin hakiminin diğer
<br>	mahkemelerin davalarına da bakması sıklıkla talep edilebilmektedir.
<br>	2. Eyalet Mahkemeleri Hakimleri
<br>	Amerika Birleşik Devletleri’nde görülen davaların çoğuna eyalet mahkemeleri hakimleri
<br>	bakmaktadır, fakat bu hakimler federal yargı sistemi içerisinde görev almamaktadırlar. Sözü
<br>	edilen hakimler eyalet hükümetleri tarafından oluşturulan eyalet mahkemeleri sistemi
<br>	içerisinde hizmet etmektedirler. Federal mahkeme hakimleri gibi eyalet mahkemeleri
<br>	hakimlerinin de federal Anayasa ’yı gözetmeleri gerekmektedir ve Anayasaya aykırı eyalet
<br>	kanunlarını geçersiz kılmaya ve uygulamamaya yetkilidirler. Eyalet mahkemeleri yargıçları
<br>	eyalet anayasaları ve kanunları uyarınca çeşitli şekillerde seçilirler. Bu hakimlerin çoğu halk
<br>	tarafından genel seçimle ya da eyalet valileri tarafından belirli bir süre için görev başına
<br>	getirilirler. Genel seçimlerde aldıkları oy ile de görev süreleri uzatılabilir.
<br>	
<br>	B. Federal Yargının Etik Kuralları
<br>	Kanunlar uyarınca federal mahkeme hakimleri uyuşmazlık konusu olan olaya ilişkin kişisel
<br>	bilgi sahibi olmaları, davanın taraflarından herhangi birisi ile kişisel yakınlıklarının olması, davanın önceki safhalarında taraflardan herhangi birisinin avukatlığını yapmış olmaları ya da davanın konusu veya tarafları ile ilgili olarak maddi bir çıkarlarının sözkonusu olması durumlarında davaya bakamazlar. Federal mahkeme hakimleri ayrıca Amerika Birleşik Devletleri Adalet Konseyi uyarınca kabul edilen etik kuralları ve prensiplerden oluşan
<br>	Amerika Birleşik Devletleri Hakimlerinin Çalışma Esaslarına İlişkin Kanun.a uymak
<br>	zorundadırlar. Çalışma Esaslarına İlişkin Kanun - ve yorumları - yargı birliği ve bağımsızlığı,
<br>	adaletin sağlanması ve tarafsızlığı, hakimlere izin verilen yargı dışı faaliyetleri ile bunların usulsüzlüğünün engellenmesi konularında hakimlere rehberlik sağlamaktadır.
<br>	Hakimler etik kuralları ile ilgili olarak Amerika Birleşik Devletleri Adalet Konseyi.nin
<br>	Çalışma Esasları Komitesi.nden de yararlanabilirler. Sözkonusu hakimler komitesi, çalışma
<br>	esaslarına ilişkin kanunları hazırlamaya ve ayrıca hakimlere ve mahkeme çalışanlarına yazılı
<br>	görüş vermeye de yetkilidirler. Komite ayrıca hakkında görüş talep edilen olaylardan
<br>	bazılarını seçerek yayınlatabilir. Yayınlanan görüşlerde görüşü talep eden hakim ya da
<br>	hakimlerin kimlikleri belirtilmemekte ve sözkonusu görüş yazılı olarak ve bilgisayar
<br>	ortamında hakimlere sunulmaktadır.
<br>	Mali konularda menfaat çatışmasını engellemek amacıyla Federal kanunlar uyarınca tüm
<br>	hakimler . ve ayrıca tüm yüksek kademelerdeki devlet görevlileri . (eşleri ve çocukları için
<br>	de olmak üzere) malvarlıklarını, borçlarını, görevlerini, kendilerine verilen hediyeleri ve
<br>	yapılan tazminat ödemelerini listeleyen yıllık mali tablolarını ilgili makama sunmak
<br>	zorundadırlar. Federal mahkeme hakimleri ve bazı adli makam görevlilerinin açıkladıkları bu
<br>	tablolar Amerika Birleşik Devletleri Mahkemeleri İdari Ofisi.nde tutulmakta ve kamunun
<br>	incelemesine açık bulunmaktadır.
<br>	Hakimler siyasi ve ticari (kişisel yatırım hariç olmak üzere) faaliyette bulunamazlar ve
<br>	avukatlık yapamazlar, fakat kamu hizmeti ve eğitim hizmetlerine zaman ayırabilirler. Federal
<br>	mahkeme hakimleri yazıları, konuşmaları ve verdikleri dersler aracılığıyla hukuk alanındaki
<br>	hizmetleri nedeniyle ayrıcalıklı bir yere sahiptirler. Federal mahkeme hakimlerinin hukukun,
<br>	hukuk ve adalet sisteminin gelişmesini sağlayan faaliyetlere katılmaları için hakimleri
<br>	destekleyen bu önemli rolü Çalışma Esaslarına İlişkin Kanun.da da tanınmıştır. Hakimlerin
<br>	hakimlik mesleği dışındaki faaliyetlerinden (örneğin ders verme) sağlayabilecekleri gelir
<br>	maaşlarının %15.i ile sınırlandırılmıştır.
<br>	C. Hakimlerin Maaşları
<br>	Federal mahkeme hakimlerine ödenecek maaş ve sağlanacak sosyal yardımlar Kongre
<br>	tarafından belirlenir. Maaşlar ve sağlanan sosyal yardımlar Kongre üyeleri ve diğer yüksek
<br>	kademelerdeki devlet görevlilerine ödenen ile aynıdır. Anayasa Madde III uyarınca atanan
<br>	federal mahkeme hakimlerinin maaşlarında ve sağlanan sosyal yardımlarda hakimin hizmet
<br>	süresi boyunca indirim yapılamaz.
<br>	D. Kıdemli ve Emekli Hakimler
<br>	Anayasa uyarınca federal temyiz mahkemeleri, federal bölge mahkemeleri ve Uluslararası
<br>	[[Ticaret_Mahkemesi|Ticaret Mahkemesi]] hakimleri görevlerini ömür boyu sürdürebilirler ve bu nedenle herhangi
<br>	bir yaşta emekli olmaları gerekmemektedir. Fakat 65 yaşını doldurdukları ve belirli süre
<br>	hizmet sağlama şartını yerine getirdikleri takdirde bu hakimler emekli olmayı talep edebilirler
<br>	ve bu durumda maaşlarının tümünü almaya devam ederler. Madde III uyarınca atanan
<br>	hakimlerden emekliye ayrılanların büyük bir bölümü herhangi ek bir ödeme almaksızın tam
<br>	veya yarı zamanlı olarak .kıdemli hakim. sıfatı ile davalara bakmaya devam etmektedirler.
<br>	E. Adli Eğitim
<br>	Adalet sistemi içerisinde yer alan bir kurum olan Federal Adalet Merkezi federal mahkeme
<br>	hakimlerinin ana araştırma ve eğitim merkezidir. Önemli hukuki konularda, hakimlik mesleği
<br>	ve dava yönetimi konularında hakimler için çeşitli eğitim programları sunmaktadır. Göreve
<br>	ilk atanmalarını hemen takiben katıldıkları göreve uyum sağlamaya ilişkin eğitime ek olarak
<br>	tüm hakimler yeni kanuni düzenlemeler, mahkeme içtihatlarındaki gelişmeler ve bazı
<br>	hakimlik yetenekleri konularına ilişkin seminerlere katılmak üzere belirli aralıklarla Merkez
<br>	tarafından davet edilirler. Merkez ayrıca hukuk fakülteleri ile işbirliği yaparak hukukun belirli bir dalında kapsamlı özel bazı programlar da sunmaktadır; ör: fikri hukuk ya da bilimsel delillerin değerlendirilmesi. Merkez, hakimlerin kişisel olarak katılabilecekleri seminer ve programları düzenlemenin yanı sıra, hakimlerin görevlerini icra ederken yardımcı olabilecek çeşitli video kasetleri, kasetler, el kitapları ve diğer yayımları da hazırlamaktadır.
<br>	İdari Ofis1 hakimler için bilgisayar kullanımı ve sosyal yardımlar, çalışan istihdamı,
<br>	organizasyon ve yönetim, adli etik ve kişisel güvenlik gibi idari konularda eğitim
<br>	programlarının yanı sıra bölge mahkemesi, temyiz mahkemesi ve iflas mahkemeleri2
<br>	başkanlığına yeni atanan hakimler için yönetim ve operasyon konularında özel programlar da
<br>	sunmaktadır.
<br>	Federal Adalet Merkezi, İdari Ofis ve Amerika Birleşik Devletleri Ceza İnfaz Komisyonu
<br>	ortak olarak hakimler ve mahkeme çalışanları için her gün eğitim ve bilgi programları
<br>	yayınlayan bir televizyon kanalı işletmektedirler. Ayrıca bazı [[Mahkemeler|mahkemeler]] kendi içlerinde
<br>	tüm hakimlerin katıldığı tartışma programları ve diğer programların yanı sıra göreve yeni
<br>	atanan hakimler için göreve uyum ve eğitim programları da düzenlemektedirler.
<br>	F. Hakimin Atayacağı Çalışanlar
<br>	Mahkeme tarafından atanan mahkeme çalışanlarının yanı sıra her bir hakimin kalem
<br>	çalışanları olarak adlandırılan kendisine ait az sayıda personel atama yetkisi vardır.
<br>	Hakimler kendilerine idari konularda yardımcı olmak üzere bir sekreter ve hukuki konularda araştırma yapma ve yazı hazırlama konularında yardımcı olacak stajyer istihdam edebilir. Kalem
<br>	çalışanları Adalet Çalışanlarının Çalışma Esaslarına İlişkin Kanuna uymak zorundadırlar.
<br>	Kalem çalışanlarının görevleri her bir mahkemeye ya da hakimin işi ve yönetim tercihlerine
<br>	göre değişmektedir. Hakimler kalem çalışanlarının işlerini dikkatle inceler ve denetler.
<br>	Hakimin takdir yetkisini kullanmasını gerektirmeyen hukuki araştırma işleri ve diğer işler için
<br>	kalem çalışanlarını kullanarak her bir hakim, hakimlik mesleği ile ilgili yükümlülüklerini
<br>	daha iyi şekilde yerine getirebilmektedir.
<br>	1 İdari Ofis Amerika Birleşik Devletlerinin yargı erkine merkezi destek vermek amacıyla kurulmuş bir birimdir.
<br>	İdari Ofis federal mahkemelerin idari birimlerine, yönetim, hukuk, teknik, iletişim alanları dahil diğer birçok alanda destek hizmetleri ve geniş destek vermektedir.
<br>	2 İflas hukuku federal hukuktur ve dolayısıyla iflas mahkemeleri federal mahkemelerdir.
<br>	
<br>	G. Amerikan Hukuk Sistemini Diğer Sistemlerden Ayıran Özellikler
<br>	1. Hasımlı Sistem
<br>	Tarafların, aralarındaki uyuşmazlığı tarafsız olarak durum tespitinde bulunan kişiye
<br>	sunmalarından dolayı Amerika Birleşik Devletleri'nde dava prosedürü  hasımlı sistem
<br>	olarak adlandırılmaktadır. İngiliz hukuk sisteminden esinlenen Amerikan hukuk geleneği
<br>	hasımların mahkeme önünde tartışmasına olanak sağlayarak hakimin ya da jürinin doğruyu
<br>	tespit edip anlaşmazlığı çözmesine yardımcı olmasını amaçlamaktadır. Diğer bazı sistemlerde
<br>	hakimler ya da adli görevliler ilgili delilleri toplayabilmek ve tanıklardan ifade alabilmek için soruşturmalar yürütmektedirler. Amerika Birleşik Devletleri'nde ise hazırlık soruşturması ile
<br>	delillerin toplanması mahkemenin yardımı olmaksızın davanın tarafları ve avukatlarınca
<br>	yürütülmektedir. Hakimin en önemli görevi taraflarca sunulan konuları bir yapıya oturtarak
<br>	gelişimini sağlamak ve hukuku gözeterek adaleti sağlamaktır.
<br>	2. Anglo-Sakson Hukuk Sistemi
<br>	Amerikan hukuk sistemi büyük ölçüde İngiliz hukuk sistemine dayanmaktadır. Anglo-Sakson
<br>	hukuku, Kara Avrupası sisteminde olduğu gibi kurallar bütününün oluşturduğu kanunların
<br>	meydana getirdiği bir hukuk sistemi olmaktan ziyade hakimler tarafından geliştirilen ve
<br>	yorumlanan bir hukuktur. Anglo-Sakson hukukunun temel özelliklerinden biri hakimlerin eski
<br>	davalar ile benzer olaylara ve hukuki temellere dayanan yeni davaları, eski davalarla
<br>	oluşturulan hukuk prensiplerini kullanarak çözmeye çalıştığı .içtihat. doktrinidir. İlk
<br>	derecelerdeki mahkeme hakimleri kendi yargı alanlarındaki yüksek dereceli mahkemelerin
<br>	kararlarını takip etmek zorundadırlar.
<br>	Amerika Birleşik Devletleri Kongresi bu yüzyıl içerisinde federal hukukun bir çok alanında
<br>	belirli hukuk dallarında temel hukuk prensipleri oluşturan detaylı yasalar çıkarmıştır. Bu
<br>	kanunlar İflas Kanunu, Uluslararası Gelir Kanunu, Sosyal Sigortalar Kanunu, Sermaye
<br>	Piyasası Araçları Kanunu ve Menkul Kıymetler Borsası Kanunu gibi kanunları
<br>	kapsamaktadır. Ayrıca, her bir eyalet Ticaret Kanunu gibi kapsamlı kanunlar da çıkarmıştır.
<br>	Genellikle bu kanunlar sonradan federal ve eyalet idari kurumları tarafından çıkartılan
<br>	yönetmelikler ile geliştirilip yorumlanmaktadır.
<br>	Geçen yüzyılda artan sayılarına rağmen Amerikan kanunları ve yönetmelikleri [[Mahkemeler|mahkemeler]]
<br>	tarafından .içtihat. esasları çerçevesinde yorumlanmaya devam edilmiştir. Örneğin bir iflas
<br>	mahkemesi İflas Kanunu.nu uygularken ilgili mahkeme kararlarını inceleyerek benzer
<br>	olaylarda belirli bir kanun hükmünü uygulayan Anayasa Mahkemesi Kararı ya da temyiz
<br>	mahkemesi kararı olup olmadığını tespit edecektir. Avukatlar ise olaya sadece kanunun
<br>	herhangi bir hükmünün uygulanıp uygulanmayacağını sorgulamayıp aynı zamanda başka
<br>	benzer bir mahkeme kararının uygulanıp uygulanmayacağını da tartışacaklardır.
<br>	Amerika Birleşik Devletleri hakimlerinin tümünün, mahkemelerinin derecesine bakılmaksızın
<br>	yeniden gözden geçirme yetkileri vardır. Hakimler normal olarak inceledikleri kanunların ve
<br>	idari işlemlerin geçerli olduğunu varsaymakla birlikte Anayasaya açıkça aykırı buldukları
<br>	kanunları, yönetmelikleri ya da idarenin işlemlerini iptal edebilirler. Hakimler Amerika
<br>	Birleşik Devletleri Anayasasını diğer tüm kanunlardan üstün tutan kanunlar hiyerarşisini
<br>	gözetmek zorundadırlar. Bu nedenle hakimler kanunları, yönetmelikleri ve idarenin
<br>	işlemlerini yorumlarken sadece içtihatlara dayanmayacak aynı zamanda bunları Anayasaya
<br>	uygun olarak yorumlayacaklardır.
<br>	
<br>	H. Mahkeme Kararlarının Uygulanması
<br>	Mahkeme kararlarının yerine getirilmesi mahkemelerin değil davanın taraflarının
<br>	sorumluluğu altındadır. Ceza davalarında, bir Adalet Bakanlığı görevlisi olan Amerika
<br>	Birleşik Devletleri adli polisi hükümlüyü gözetim altında tutmakla yükümlüdür. Mahkemenin
<br>	para cezası ödenmesini kararlaştırdığı durumlarda mahkeme katibi ödemeyi alıp mahkeme
<br>	tarafından belirtilen şekilde dağıtmakla yükümlüdür. Davalının para cezasını ödememesi
<br>	durumunda kararın uygulanması ve paranın tahsil edilmesinden Adalet Bakanlığı sorumlu
<br>	olacaktır.
<br>	Hukuk davalarında ise [[Mahkemeler|mahkemeler]], mahkeme kararlarının tümünü kamunun bilgisine
<br>	sunmak üzere kayıtlarını tutmakla beraber mahkeme kararlarının uygulanmasından davanın
<br>	tarafları sorumludur. Birçok mali davalar ise çeşitli sigortalar kapsamında korundukları için
<br>	bu tür hukuk davalarının kararlarının uygulanmasını sigorta şirketleri takip etmektedir.
<br>	Davayı kazanan taraf borçluyu takip etmek ve borçlunun hakimiyetinde bulunan şeyi güvence
<br>	altına almak amacıyla gerekli tedbirler için mahkemeden yardım alabilir. Ayrıca federal
<br>	mahkemede davayı kazanan taraf, eyalet kanunlarının tanıdığı telafi ve tazmin yolları
<br>	çerçevesinde federal mahkeme kararının uygulanmasını sağlamak için eyalet mahkemesine
<br>	başvurabilir; (ör: kaybeden tarafın malvarlığının haczedilmesi gibi.) Genel olarak bir hukuk
<br>	mahkemesi kararı ile kaybeden tarafın taşınmazı üzerinde takyidat kurulabilir ve para tahsil
<br>	edilenceye kadar belirli oranda faiz işletilebilir.
<br>	I. Adli Prosedürün Kaydı
<br>	Kamuya açık davalarda yargılama öncesi ve sonrasında yürütülen tüm işlemler mahkeme
<br>	raportörü tarafından yazılı olarak ya da sözlü olarak kaydedilmektedir. Mahkeme raportörleri
<br>	ifadeleri kaydetmek üzere özel olarak eğitim alırlar.
<br>	1. Mahkemenin Görüşlerinin Yayımlanması
<br>	Anglo-Sakson hukuk sisteminde [[Mahkemeler|mahkemeler]] hukuku uygularken ve yorumlarken içtihatlara
<br>	dayandıkları için güncel hukuki konular bakımından benzer konularla ilgilenen mahkemelerin
<br>	ve hukukçuların bu hukuki görüşlerine ulaşabilmesi çok önemlidir. Federal mahkemelerde
<br>	kullanılan teknolojinin ilerlemesi ile mahkeme kararlarının ve görüşlerinin büyük bir bölümü
<br>	bilgisayar ortamında yazılmaktadır. Tüm görüş ve kararlar kamunun incelemesine açık
<br>	kayıtlardır ve kopyaları mahkemelerden temin edilebilir. Bazı kararlar resmi olarak
<br>	yayımlanır. Bu tür kararların yayımı [[Mahkemeler|mahkemeler]] için özel şirketler tarafından yapılmaktadır.
<br>	Ayrıca özel hukuk kitabı yayınevleri ve bilgisayar ortamında araştırma hizmeti sağlayan
<br>	Westlaw ve Lexis/Nexis gibi bilgi bankaları ücret karşılığı mahkeme kararlarını, kanunları ve
<br>	diğer hukuki materyalleri barolara ve kamuya sunmaktadır.
<br>	Mahkemelerin büyük bir bölümünün kendilerine ait Internet sayfaları bulunmakta ve
<br>	mahkeme görüşleri Internet aracılığıyla da elektronik olarak kamuya sunulmaktadır. Bazı
<br>	hukuk fakülteleri özellikle temyiz mahkemelerinden mahkeme görüşlerini toplayarak Internet
<br>	üzerinden bu kararları yayımlamaya başlamışlardır.
<br>	
<br>	2. FEDERAL YARGILAMA SİSTEMİNİN ÖZELLİKLERİ
<br>	A. Federal Yapı ve Eyalet Erklerinin Göreli Yetki Alanları
<br>	1. Yalnızca Federal Devlete Özgü Yetkiler
<br>	a. Eyaletlerin Yetkilerinin Açıkça Sınırlandırılması
<br>	Bazı yetkiler sırf federal hükümete aittir, zira Anayasa eyaletlerin bazı yetkilerini sınırlandırır
<br>	veya yasaklar (ör. uluslararası anlaşmaların akdedilmesi, para basımı, vb.)
<br>	b. Yetkinin Özünde Federal Olması
<br>	Yukarıda sayılmayan diğer bazı yetkiler yetkinin özünden ötürü yalnızca federal hükümete
<br>	aittir ve yalnız federal hükümet tarafından yerine getirilebilir.
<br>	2. Yalnızca Eyaletlere Özgü Yetkiler
<br>	Federal hükümete devredilmeyen tüm yetkiler eyaletlere aittir. Ancak, federal yetkiler geniş
<br>	bir şekilde yorumlandığı için bundan ötürü çok az yetki eyaletlere özgüdür.
<br>	3. Federal Devletin ve Eyaletlerin Aynı Anda Olan Yetkileri . Üstünlük Maddesinin3 Etkisi
<br>	Üstünlük maddesinden dolayı, federal kanunlar eyalet kanunlarına göre öncelikli olarak
<br>	uygulanabilir ya da sözkonusu kanunların yerine geçebilir.
<br>	a. Eyalet ve Federal Kanunlar Arasında Uyuşmazlık
<br>	Bir eyalet kanunu ile bir federal kanun arasında uyuşmazlık sözkonusu ise eyalet kanunu
<br>	geçersiz sayılacaktır.
<br>	b. Eyaletin, Federal Amacın Yerine Getirilmesini Engellemesi
<br>	Bir eyalet kanunu veya yerel kanun federal amacın yerine getirilmesini engelliyor ise, o
<br>	kanun geçersiz sayılacaktır. İlgili eyalet kanununu, Federal kanunlara aykırı olmayan geçerli
<br>	bir amaca hizmet etmek için çıkarılmış olsa bile kanuna aykırı sayılacaktır.
<br>	c. Eyalet Kanunlarını Önlemek
<br>	Geçerli bir federal kanun hükmü, içerik olarak bir hukuk alanını açık veya dolaylı bir şekilde
<br>	kapsayarak ilgili konu hakkında uyuşmazlık yaratmasa bile normal koşullar altında
<br>	uygulanacak olan herhangi bir eyalet veya yerel kanunun uygulanmasını engelleyebilir. Bu
<br>	bağlamda göz önünde tutulması gereken faktörler (ilgili kanunun lafzından anlaşılan açık bir
<br>	üstünlük durumu sözkonusu değil ise): (i) federal kanunların kapsadığı hukuk alanının
<br>	genişliği ve (ii) kanunu uygulamak için bir idari organın oluşturulmasıdır.
<br>	3 Supremacy Clause
<br>	
<br>	B. Tam Güven Ve İtimat Maddesi 4
<br>	Tam Güven ve İtimat Maddesi uyarınca, bir mahkeme kararı tam güven ve itimat veriyorsa,
<br>	diğer eyaletler bu mahkeme kararını tanımaya mecburdur (New York eyaletinde bir kişinin
<br>	aleyhine karar verilir ise, o kişi New Jersey eyaletinde aynı konunun hükme bağlanması
<br>	talebiyle yeniden mahkemeye başvuramaz; New York.da verilen karar New Jersey
<br>	mahkemeleri için de bağlayıcıdır.) Bu Madde yalnız aşağıdaki hallerde geçerlidir: (i) kararı
<br>	veren mahkemenin dava konusu ve taraflar üzerinde yetkisi varsa; (ii) karar davanın esasları
<br>	hakkında verilmiş ise; ve (iii) verilen karar kesin ise.
<br>	4 Full Faith And Credit Clause