AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ ANAYASASININ GETİRDİĞİ BİREYSEL HAK VE ÖZGÜRLÜKLERİN KORUNMASINA VE KISITLANMASINA İLİŞKİN İLKELER sayfasının kaynağını görüntüle

II. AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ ANAYASASININ GETİRDİĞİ BİREYSEL
<br>	HAK VE ÖZGÜRLÜKLERİN KORUNMASINA VE KISITLANMASINA İLİŞKİN İLKELER:
<br>	
<br>	A. Usulüne Uygun İşlem ve Yargılama İlkesi5
<br>	1. Temel İlke
<br>	Bir kişiyi .hayatından, özgürlüğünden ya da malından. mahrum etmeden önce, ilgili devlet
<br>	organı usulüne uygun işlem esasına uymaya mecburdur (örneğin: duruşmaya çağrı, duruşma).
<br>	İlgili devlet organı, kişilerin sözkonusu haklarını yalnızca kasıtlı şekilde yerine getirmez ise,
<br>	Usulüne Uygun İşlem Esasını 6 ihlal etmiş sayılır.
<br>	2. Yaşam, Özgürlük veya Mala El Konulması
<br>	a. Özgürlük
<br>	.Özgürlük. açık olarak tanımlanmamıştır. Bu terim, herhangi bir bedensel engele sahip
<br>	olmama durumundan daha fazla şey ifade eder (örneğin sözleşme özgürlüğü ve kazanç getiren
<br>	iş bulma özgürlüğünü de kapsar). Aşağıdaki hallerde bir insanın özgürlüğü kısıtlanmış sayılır:
<br>	(1) Hareket serbestliği önemli derecede kısıtlanır ise; veya
<br>	(2) Anayasanın veya bir kanunun sağladığı bir özgürlük kendisine verilmez ise.
<br>	b. Mal
<br>	.Mal. terimi şahsi eşyalardan ve menkul mallardan daha çok şey ifade eder, ancak mal
<br>	teriminin anlamını açıklamak için mal edinme amaçlı soyut bir ihtiyaç veya bir menfaat
<br>	arzusu yeterli değildir. Eyalet veya federal kanunlar çerçevesinde yukarıda tanımlanan
<br>	menfaatten yararlanmaya makul bir iddia çerçevesinde hak kazanılmış olunması şarttır. Mala
<br>	ilişkin haklara örnek olarak şunları verebiliriz: devlet okullarında eğitim almak, sosyal
<br>	güvenlik hakları ve devlet memuru olma hakkı.
<br>	3. Gerekli Usul
<br>	Gerekli usullerin nitelik ve kapsamı üç bölümden oluşan denge testiyle belirlenir. Sözkonusu
<br>	test aşağıdaki faktörleri kapsar:
<br>	(i) Sözkonusu menfaatin birey için önemi;
<br>	(ii) Sözkonusu menfaatin korunması amaçlı usule ilişkin belirli
<br>	önlemlerin değeri; ve
<br>	(iii) Mali ve idari verimlilik bakımından devlet menfaati.
<br>	5 Procedural Due Process
<br>	6 Due Process Clause
<br>	 
<br>	4. Uygun Yargılama Haklarından7 Feragat Edilebilir
<br>	Genel kural, adil yargılanma haklarından kişilerin özgür iradeleriyle ve bilinçli olarak feragat
<br>	edebilmeleridir.
<br>	B. Usulüne Uygun İşlem Hakkının Hukuki Esasları ve Bireysel Hak ve
<br>	Özgürlüklerin Korunması ve Kısıtlanmasında Eşitlik İlkesi8
<br>	C. Hukuki Esaslara Uygun Yargılama ile Eşitlik İlkesi Arasındaki İlişki
<br>	Hem usulüne uygun yargılanmanın maddesel uygulanmasında hem de eşit hukuksal korunma
<br>	talep etme hakları uyarınca, mahkemelerin kullandığı usullerin yerindeliğinden çok
<br>	kanunların içeriği, incelenmelidir.
<br>	D. Mahkemenin Kullandığı İnceleme Standardı
<br>	Her iki hak altında da mahkeme devletin işlemlerinin meşru olup olmadığını inceler. Bu
<br>	inceleme için üç ayrı inceleme standardı geliştirilmiştir:
<br>	1. Sıkı İnceleme 9
<br>	Temel haklara (eyaletler arası seyahat, gizlilik, oy vermek, ve Birinci Değişiklik haklar, vb.)
<br>	ya da kuşku veren sınıflandırmalara10 (ırk, uyruk, yabancı olma statüsü, vb.) kısıtlama getiren
<br>	düzenlemeler sıkı inceleme standardı uyarınca incelenir. Sözkonusu kanun, devletin olmazsa
<br>	olmaz bir amacına ulaşmak için gerekli ise, onaylanır11. Bu testin standartlarına uymak çok
<br>	zordur. Dolayısıyla, bir kanun sıkı inceleme standardına göre incelenir ise, özellikle de
<br>	devletin amacına ulaşmak için daha az külfetli bir seçenek de mevcut ise kanun çoğu zaman
<br>	geçersiz sayılacaktır.
<br>	a. İspat Külfeti
<br>	İspat külfeti devlete aittir.
<br>	2. Orta Derece İnceleme 12
<br>	Orta düzeyde kuşku veren sınıflandırmalar13 (cinsiyet, meşruluk, vb.) ile ilgili kısıtlama
<br>	getiren hükümler orta inceleme standardına göre incelenir. Kanun, devletin önemli bir
<br>	amacına ulaşmak için konulmuşsa ve bu amaçla büyük ölçüde ilgili ise, geçerli sayılır.
<br>	a. İspat Külfeti
<br>	İspat külfetinin kime ait olduğu belirgin değildir. Büyük olasılıkla devlete aittir.
<br>	7 Due Process Rights
<br>	8 Substantıve Due Process And Equal Protection
<br>	9 Strict Scrutiny
<br>	10 Suspect classifications
<br>	11 Necessary to achieve a compelling government purpose
<br>	12 Intermediate Scrutiny
<br>	13 Quasi-suspect classifications
<br>	
<br>	3. Makul Bir Temele Oturtma 14
<br>	Temel hakları etkilemeyen veya kuşku uyandıran sınıflandırmalar veya orta düzeyde kuşku
<br>	uyandıran sınıflandırmaları ilgilendirmeyen düzenlemeler asgari inceleme standardına göre
<br>	incelenir. Kanun, devletin hukuksal bir amacına ulaşmak için çıkarılmış ve bu amaçla makul
<br>	ölçüde ilişkili ise geçerli sayılır. Bu standarda uymak çok kolaydır. Dolayısıyla sözkonusu
<br>	kanun keyfi veya mantıksız olmaması kaydıyla genellikle geçerlidir.
<br>	a. İspat Külfeti
<br>	İspat külfeti, kanunun hukuka aykırılığını iddia eden kişiye aittir.
<br>	E. Hukuki Esaslara Uygun Yargılama
<br>	1. Anayasal Kaynak . İki Madde
<br>	Ek 5. Madde Uygun Yargılama Esası federal devlete uygulanır. Ek 14. Madde Uygun
<br>	Yargılama Esası eyaletlere ve yerel devletlere uygulanır. Her iki maddeye aynı kriterler
<br>	uygulanır.
<br>	2. Uygulanabilir Standartlar
<br>	Temel bir hak kısıtlanır ise, o kanun veya işlem sıkı inceleme standardına göre incelenecektir.
<br>	Diğer durumlarda, makul bir temele oturtma standardı uygulanacaktır.
<br>	F. Eşitlik İlkesi 15
<br>	1. Anayasal Kaynak
<br>	Ek 14. Maddede yer alan Eşit Haklar İlkesi eyaletlerin hareketleri ile sınırlıdır. Ancak, federal devlet tarafından yapılabilecek aşırı derecede ayrımcılık Ek 5. Maddede yer alan Uygun
<br>	Yargılama Esasını ihlal eder. [[Mahkemeler|Mahkemeler]], her iki anayasal hüküm için de aynı kriterleri
<br>	uygular.
<br>	2. Uygulanabilir Standartlar
<br>	Eğer bir temel hak veya kuşku uyandıran bir sınıflandırma sözkonusu ise, ilgili hükmü
<br>	değerlendirmek için sıkı inceleme standardı uygulanır. Eğer orta düzeyde kuşku uyandıran
<br>	sınıflandırma sözkonusu ise, orta derece inceleme standardı uygulanır. Eğer sınıflandırma
<br>	temel hak, kuşku uyandıran sınıflandırma veya orta düzeyde kuşku uyandıran sınıflandırma
<br>	ile ilgili değil ise, asgari inceleme standardı uygulanır.
<br>	3. Ayrımcılık Sonucu Oluşturulan Sınıflandırmayı İspat
<br>	Sıkı veya orta derece inceleme standardının uygulanması için, devletin niyetinin ayrımcılık
<br>	olması gereklidir. Devletin niyetinin ayrımcılık olduğu aşağıdaki hallerde ispatlanabilir:
<br>	14 Rational Basis
<br>	15 Equal Protection
<br>	18
<br>	(i) Bir kanun, lafzından anlaşılır biçimde ayrımcılık yapıyor ise;
<br>	(ii) Lafzında ayrımcılık sözkonusu olmayan bir kanun hükmünün
<br>	ayrımcılığa sebep olacak şekilde uygulanması; veya
<br>	(iii) Kanun hükmünün ardında ayrımcılık yapma niyetinin olması.
<br>	4. Kuşku Uyandıran Sınıflandırmalar
<br>	Sınıflandırmalar ırka, uyruğa veya vatandaşlığa dayanıyor ise, bu tip sınıflandırmalar kuşku
<br>	uyandıran sınıflandırmalardır.
<br>	a. Irk ve Uyruk
<br>	Irka veya uyruğa ilişkin sınıflandırmalar sıkı inceleme standardına göre incelenir.
<br>	b. Yabancılık Statüsüne İlişkin Sınıflandırmalar
<br>	(1) Federal Sınıflandırmalar
<br>	Kongrenin yabancılar üzerinde tam yetkisi16 olduğu için, federal sınıflandırmalar sıkı
<br>	inceleme standardına tabi değildir. Bu sınıflandırmalar keyfi ve mantıksız değil ise geçerlidir.
<br>	(2) Eyalet Düzeyinde ve Yerel Düzeyde Sınıflandırmalar
<br>	Genellikle, vatandaşlığa ilişkin eyalet ve yerel kanunlar sıkı inceleme standardına tabidir.
<br>	5. Orta Düzeyde Kuşku Uyandıran Sınıflandırmalar
<br>	Cinsiyet ve meşruluk ile ilgili sınıflandırmalar orta inceleme standardına tabidir.
<br>	a. Cinsiyete ilişkin sınıflandırmalar
<br>	Cinsiyete ilişkin sınıflandırmalar orta inceleme standardına göre incelenir. Sözkonusu
<br>	sınıflandırmanın amacının, devletin önemli bir amacına ulaşmak olduğu belli ise ve
<br>	sözkonusu sınıflandırma büyük ölçüde böyle bir amaç ile ilgili ise, geçerli sayılır. İspat külfeti yine devlete aittir.
<br>	b. Meşruluk Sınıflandırmaları
<br>	Meşruluk sınıflandırmaları da orta inceleme standardına göre incelenir. Sözkonusu
<br>	sınıflandırmanın amacının, devletin önemli bir amacına ulaşmak olduğu belli ise ve
<br>	sözkonusu sınıflandırma büyük ölçüde böyle bir amaç ile ilgili ise, geçerli sayılır. Gayri
<br>	meşru çocukları haksız yere cezalandırmak amacı ile ayrımcılık yapan hükümler geçersizdir.
<br>	16 Plenary powers
<br>	19
<br>	G. Din Özgürlüğü
<br>	ABD Anayasasının Ek 1. Maddesi devletçe bir dinin esas alınmasını yasaklayıp kişilerin dini
<br>	inançlarını serbestçe uygulamasını güvence altına almaktadır. Ek 1. Madde, Ek 14. Madde
<br>	vasıtasıyla tüm eyaletlerde uygulanmaktadır.
<br>	1. Dini İnançların Serbestliği Şartı17
<br>	a. Dini İnançlardan Ötürü Ceza Verilememesi
<br>	Dini İnançların Serbestliği şartı devletin kişileri inançlarından dolayı cezalandırmasını
<br>	önlemektedir. Örneğin eyaletler, eyalet yetkililerinin göreve atanmalarında dini yemin etme
<br>	şartı koyamazlar ya da din adamlarının bu görevlere atanmalarını engelleyemezler. Anayasa
<br>	Mahkemesi .dini inanış. kavramını tanımlamamıştır ve .dini inanışın . tanınmış organize bir
<br>	dine dayanması ya da yüksek bir varlık içermesi gerekmez.
<br>	Dini İnançların Serbestliği Şartı devletçe yapılan ve özellikle dine müdahale etme amacı
<br>	taşımayan düzenlemeleri kapsamaz. Örnek: Kurban kesim yerlerini tespit eden düzenleme.
<br>	Halka açık yerlerde . parklarda, okul bahçelerinde vb. kesim yapılmasını yasaklayan kanun
<br>	herkese uygulandığı için Dini İnançların Serbestliği Şartına aykırılık teşkil etmez. Ancak
<br>	genel olarak kurban kesimini yasaklayan bir düzenleme Dini İnançların Serbestliği Şartına
<br>	aykırı düşer.
<br>	b. Dini Davranışların Yönetilmesi
<br>	Dini İnançların Serbestliği Şartı, genel olarak uygulanan ve dini vecibelerin yerine
<br>	getirilmesini kısıtlayan bir düzenlemeye uygulanmaz. Diğer bir deyişle herkesin davranışını
<br>	düzenleyen bir uygulama dini inanışları bu düzenlemeye uymaya engel teşkil eden kişiye de
<br>	uygulanır. Bunun iki istisnası vardır. A) Bir kişi dini inanışları nedeniyle bir işten ayrılırsa eyalet onun işsizlik sigortası başvurusunu reddedemez. B) Amish dini mensupları çocuklarını okula göndermeyip evde eğitebilirler.
<br>	Sonuç olarak Dini İnançların Serbestliği Şartı devletin dini inanışlara müdahele etmesini
<br>	önlemekte ancak genel davranış kuralları koyarken dinin gereklerinin yerine getirilmesini
<br>	kısıtlayan düzenlemelere engel olmamaktadır.
<br>	2. Din Tesis Edilmemesi Şartı 18
<br>	a. Bir Dinin Başka Dine Göre Seçilmesi
<br>	Din Tesis Edilmemesi Şartı devletin bir din tesis etmesini ya da bir dini esas almasını
<br>	yasaklamaktadır. Devletçe yapılmış olan bir düzenleme, bir dinin bir başkasına göre öne
<br>	çıkarılmasını içeriyorsa, sözkonusu düzenleme, bu düzenlemenin üstün bir çıkara hizmet
<br>	etmek üzere dar bir şekilde belirlenmediği durumlarda geçersizdir. Şimdiye kadar Anayasa
<br>	Mahkemesi içtihatlarında bir dini başka bir dine tercih etmeyi gerektirecek bir üstün çıkar yer
<br>	almamıştır. Devletin yaptığı ve bir dini seçmeyi içermeyen bir düzenleme a) laik bir amaçla
<br>	yapıldıysa, b) ana amaç dini kısıtlamak ya da öne çıkarmak değilse, ve c) devletin dine fazla
<br>	karışması sonucunu doğurmuyorsa geçerlidir.
<br>	17 Freedom of Exercise Clause
<br>	18 Establishment Clause
<br>	20
<br>	Düzenleme parasal yardım içermeyen ya da eğitimle ilgisi olmayan konularda, genel kural
<br>	olarak belli bir dini öne çıkarıyor veya kısıtlıyorsa Anayasa Mahkemesi tarafından sözkonusu
<br>	düzenleme geçersiz sayılır. Bir düzenleme, toplumun büyük bir kesimini kısıtlarken ya da
<br>	kayırırken bir dini de kısıtlaması ya da öne çıkarıyor olması durumunda geçerli sayılır.
<br>	(Örnek: pazar günü içki satışını yasaklayan yasa geçerli sayılmaktadır.)
<br>	Din Tesis Edilmesi Şartı genellikle devletin para yardımları konusunda gündeme gelmektedir.
<br>	Para yardımları bir dini kısıtlayamaz ya da öne çıkaramaz. Dini okullara ya da hastanelere
<br>	yapılan yardımlar ancak dini olmayan amaçlar için kullanılabilir.
<br>	H. İfade ve Toplanma Özgürlüğü19
<br>	Dernek kurma özgürlüğü Ek 1. Madde.de açıkça belirtilmemişse de Anayasa Mahkemesi,
<br>	Dini İnançların Serbestliği ve Dinin Tesis Edilmesi fıkralarına dayanarak Ek 1. Madde.nin
<br>	dernek kurma hakkını da kapsadığını kabul etmiştir. Ancak bu hak çok dar tutulan ve gözardı
<br>	edilemez bir nedene dayanan düzenlemelerle kısıtlanabilir.
<br>	Ek 1. Madde aynı zamanda ifade ve toplantı özgürlüklerini de kapsamaktadır. Bu özgürlükler
<br>	en önemli haklardan sayılmaktadır.
<br>	1. İçerik ve Davranış Ayırımı
<br>	Anayasa Mahkemesi, düzenlemeleri .içerik ile ilgili. ve .davranış ile ilgili. olmak üzere ikiye
<br>	ayırarak ifade ve toplanma özgürlüğünü kısıtlayan düzenlemeleri buna göre incelemektedir.
<br>	İçerikle ilgili kısıtlamalar bazı fikirlerin yayınlanmasını yasaklar ve davranışla ilgili
<br>	kısıtlamalar getirir. Bu kısıtlamalar ancak toplantı saati, yer, ses düzeni gibi konulara ilişkin
<br>	olabilir.
<br>	Genelde içerik nedeniyle ifadeye kısıtlama getirilmesi Anayasa.ya aykırıdır. İçerik kısıtlaması
<br>	içermeyen düzenlemelerin tespiti için Anayasanın uyguladığı test, bunların ifade
<br>	özgürlüğünün kısıtlanması ile bağlantılı olmayan önemli çıkarlara yönelik olması durumu ve
<br>	ifadeyi gerektiğinden fazla kısıtlamamasıdır. Örneğin iftira ve müstehcen ifade, kamu
<br>	düzeni gibi önemli bir çıkar nedeniyle kısıtlanabilir. Ancak bu kısıtlamaların yalnızca iftira ve
<br>	müstehcen ifadeyi kapsaması gerekir.
<br>	Ayrıca ifade ve toplantı ile ilgili düzenlemeler açıkça belirsiz ya da fazla geniş kapsamlı ise
<br>	geçersiz sayılır. Bir düzenlemenin gerektiğinden fazla geniş olarak kabul edilmesi için ifadeyi
<br>	lüzumundan fazla kısıtlaması gerekmektedir. (Örnek: Havalimanlarında tüm toplanmaların
<br>	ve ifadelerin yasaklanması fazla geniş sayılmaktadır.) Neyin yasak olduğunun makul bir
<br>	şekilde belirtilmediği düzenlemeler belirsiz olarak kabul edilir. (örneğin tüm müstehcen
<br>	konuşmaların ve ifadelerin yasaklanması belirsiz sayılır) İfade özgürlüğü ifade etmeme
<br>	özgürlüğünü de içermektedir. Örnek: Kişiler ABD bayrağını selamlamaya mecbur tutulamaz
<br>	ve selamlamayanlar cezalandırılamaz. İfade özgürlüğü sembolik ifadeyi de içerir. Örnek
<br>	Savaşı protesto için kola siyah bant takmak yasaklanamaz.
<br>	Yukarıda Anayasa Mahkemesinin, düzenlemeleri içerik ve davranış olarak ikiye ayırdığı
<br>	belirtilmişti. Davranış yasakları zaman, yer ve şekil ile ilgilidir. Halka açık olan yerlerdeki
<br>	19 Freedom of Speech and Assembly
<br>	21
<br>	davranışları kısıtlayan düzenlemeler içerikle ilgili olmamalı, devletin önemli bir çıkarına
<br>	hizmet etmek amacıyla dar kapsamlı oluşturulmuş olmalı ve alternatif iletişim kanalları açık
<br>	bırakılmalıdır. Halka açık olmayan yerlerdeki (okullar, devlet daireleri) ifade özgürlükleri
<br>	daha geniş bir şekilde düzenlenebilir. Bu düzenlemeler içerikten bağımsız olarak devletin
<br>	geçerli bir çıkarına hizmet ettikleri taktirde geçerlidir.
<br>	2. Korunmayan İfade / Konuşma20
<br>	Ek 1. Madde ile korunan ifade özgürlüğünün de sınırları vardır. Kelimeler ve ifadeler, yasa
<br>	dışı davranışların oluşması açısından açık ve yakın bir tehlike oluşturuyorsa kısıtlanabilir.
<br>	Ayrıca sıradan bir kişinin ani fiziksel tepkisine neden olabilecekse hakaret içeren kelimeler
<br>	de yasaklanabilir. Bir bütün olarak, toplumsal normlar uyarınca cinselliğe aşırı düşkünlüğü
<br>	içeren, ahlaka aykırı ve ülke standartları gözönüne alındığında ciddi herhangi bir edebi,
<br>	sanatsal, politik ya da bilimsel değeri olmayan müstehcen ifadelerde korunmaz.
<br>	Reşit olmayanlar açısından değişik standartlar uygulanabilir. Devlet, yetişkinler açısından
<br>	müstehcen sayılmayan yayınların reşit olmayanlar için müstehcen olduğuna karar vererek,
<br>	bunların küçüklere satılmasını yasaklayabilir. Çocuk pornografisi de yasaktır ve ifade
<br>	özgürlüğü kapsamı dışındadır.
<br>	İftira konusunda da bir ayırım bulunmaktadır. İftiraya uğrayan kişi bir kamu görevlisi veya
<br>	kamuca tanınan bir kişi ise veyahut iftira toplumu ilgilendiren bir konuya ilişkin ise ilgiliyse
<br>	şikayetçinin (iftiraya uğrayanın), iftiranın doğru olmadığını ve karşı tarafın kusurlu yan
<br>	olduğunu ispatlaması gerekir.
<br>	Yukarıda belirtilen kısıtlamalar kişinin fikrini ifade etmesinden sonra olası cezalandırmaya
<br>	ilişkindir. Bazı durumlarda ifade özgürlüğünün önceden kısıtlanması da sözkonusu
<br>	olabilmekte ve sözkonusu konuşmanın yapılması yasaklanabilmektedir. Çok nadir olan bu
<br>	kısıtlamanın uygulanabilmesi için devletin, sözkonusu konuşmanın gerçekleşmesi durumunda
<br>	belirli bir toplumsal zararın ortaya çıkacağını ispatlaması gerekmektedir. Önceden kısıtlama
<br>	ile ilgili standartların a) dar kapsamlı, makul ve belirli olması, b) ihtiyati tedbirin hemen talep
<br>	edilmesi, ve c) kısıtlamanın geçerliliği için hızla kesin karar alınması gerekmektedir. Bu tür
<br>	ifade özgürlüğü kısıtlamalarında, kısıtlanan ifadenin koruma altında olmadığını ispat
<br>	yükümlülüğü devlete aittir.
<br>	Örneğin savaş zamanında askeri birliklerin hareketinin yayınlanmasının engellenmesi geçerli
<br>	bir kısıtlamadır. Diğer taraftan Büyük Jüri önünde ifade veren bir kişinin ifadesini hiçbir
<br>	zaman yayınlayamayacağını söylemek geçersizdir.
<br>	Müstehcen bir kitap ya da film ancak muhtemel bir nedene dayanan müzekkere ile
<br>	toplatılabilir. Tümünün toplanması ancak açık bir duruşma sonucunda müstehcenliğe karar
<br>	verilmesi durumunda gerçekleşebilir.
<br>	I. Basın Özgürlüğü 21
<br>	Ek 1. Madde basın özgürlüğünü koruma altına almaktadır. Basın, insanlara verilen haklardan
<br>	daha fazlasına sahip değildir. Basın da, insanlarla aynı seviyede korunmaktadır. Hem basının
<br>	hem de halkın duruşmaları izleme hakkı vardır, ancak devletin çok önemli nedeni var ise bu
<br>	20 Unprotected Speech
<br>	21 Freedom of Press
<br>	22
<br>	hak kısıtlanabilmektedir. Örneğin, bir dava, çocuğun tecavüze uğraması ile ilgili ise, o
<br>	çocuğu korumak için, hem basın hem de halk duruşma salonuna alınmayabilir ve halka kapalı
<br>	duruşma yapılabilir.
<br>	Basın, Büyük Jüri önünde ifade vermek için zorlanabilir. Ancak basının mahkumlarla mülakat
<br>	yapma veya ceza evlerini gezme hakkı yoktur.
<br>	Ek 1. Madde Basın Özgürlüğü kavramını, yazılı ve görsel olarak ayırmaktadır. İnceleme
<br>	yapılırken temel amaç izleyicilerin ve dinleyicilerin bilgi alma haklarını göz önünde
<br>	bulundurmaktadır. Yazılı basındaki inceleme sıkı standarda22 tabidir. Oysa görsel basın
<br>	(televizyon ve radyo) daha düşük derecede bir standarda tabidir.
<br>	22 Strict scrutiny
<br>	23